Dunlop Hyperfibre+ Revelation 135

Balans rakiety oznacza środek ciężkości rakiety. Jest on mierzony w centymetrach od stopki rakiety do końca główki. Pod tym względem rakiety można podzielić na: wyważone na główkę – HH (head heavy), wyważone na rączkę – HL (head light), wyważone równomiernie – EB (even balance). Dwie rakiety o tym samym ciężarze, ale różnie wyważone, dają zupełnie inne uczucie podczas gry. Rakiety z środkiem ciężkości przesuniętym w stronę rączki mają lżejszą głowkę i są bardziej manewrowalne. Znakomicie gra się nimi przy siatce. Rakiety z balansem na główkę zazwyczaj należą do grupy rakiet lekkich. Przesunięcie środka ciężkości w stronę główki powoduje, że gracz może włożyć mniej energii do oddania silnego uderzenia. Tego typu rakiety pozwalają na dynamiczny "swing" podczas gry. Przeznaczone raczej dla osób początkujących. Rakiety z balansem na środek mają równomiernie rozłożoną wagę. Oferują graczowi zrównoważoną siłę oraz kontrolę uderzenia. Rakiety z balansem na rączkę należą raczej do ciężkich rakiet. Ich główka jest lżejsza. Przekłada się to na mniej dynamiczny "swing" ale lepiej kontrolowane uderzenia. Tego typu rakiety są najczęściej wybierane przez zaawansowanych graczy.

Długość rakiety to odległość od podstawy uchwytu do końca główki rakiety. Standardowa rakieta dla dorosłych ma długość 68,58 cm (27 cali) i jest ich zdecydowanie najwięcej na rynku. Rakiety przedłużone (nawet o kilka centymetrów) zwiększają zasięg i wzmacniają siłę uderzeń oraz zapewniają lepszy serwis oraz rotację piłki. Zmniejszają natomiast kontrolę nad piłką. Mniejsza manewrowalność przedłużanych rakiet szczególnie odczuwalna jest podczas gry przy siatce. Rakiety standardowe są bardziej dynamiczne. Rakiety o mniejszej długości niż standardowa to rakiety juniorskie. W przypadku doboru rakiet dla dzieci istotnym czynnikiem są warunki fizyczne dziecka. Wzrost i waga dziecka mogą przyczyniać się do tego, że wyrośnięte fizycznie dzieci powinny używać rakiet trochę dłuższych niż zaleca to producent.

Podział rakiet ze względu na długość:

• 27 cali (68,58 cm) i większe – dla dorosłych tenisistów
• 26 cali (66 cm) - dla dzieci 10-12 lat lub 136-146 cm
• 25 cali (63,5 cm) dla dzieci 8-10 lat lub 128-136 cm
• 23 cali (58,5 cm) - dla dzieci 6-8 lat lub 120-128 cm
• 21 cali (53,5 cm) - dla dzieci 5-6 lat lub 112-120 cm
• 19 cali (48,5 cm) – dla dzieci 4-5 lat lub 100-112 cm

Producenci rakiet podają rekomendowaną siłę naciągu mierzoną w kilogramach z jaką zalecają naciągać rakiety z tolerancją +/- 2 kg. Mocniej naprężone struny w rakiecie dają większą kontrolę nad piłką, ale zmniejszają siłę, dynamikę oraz rotację. Zwiększenie naprężenia strun powoduje także mniejszy komfort gry, gdyż więcej niekorzystnych skutków uderzenia piłki będzie przekazywane poprzez ramę rakiety do - ogólnie ujmując - ciała zawodnika Słabsze naprężenie strun rakiety zmniejsza kontrolę nad piłka (często przytaczany jest efekt katapulty). Uzyskamy za to większą dynamikę uderzeń i rotację, gdyż piłka dłużej znajduje się na strunach i "wgryza" się bardziej w rakietę.

Najpopularniejszym układem strun jest zestawienie (stosunek pion/poziom): 18/20 i 16/19. Występują również inne układy jak: 18/19, 16/18, 14/18 i inne. Ze względu na gęstość układu strun wyróżniamy dwa podstawowe układy: otwary "open" (rzadki układ strun np. 16/19) oraz zamknięty "close" (gęsty układ strun 18/20)

Układ strun (naciągu) otwarty

1. większa moc piłki ale mniejsza kontrola,
2. większe odkształcenie powierzchni uderzenia,
3. nadaje piłce większą rotację ponieważ piłka ma większy kontakt z naciągiem,
4. wpływają niekorzystnie na trwałość naciągu (poprzez łatwe przesuwanie się strun w rakiecie dochodzi do szybszego ich przecierania)
5. mniejsza "sztywność układu strun
6. większy "sweet spot" - pole czystego trafienia

Układ strun (naciągu) zamknięty

1. mniejsza siła, a większa kontrola,
2. mniejsze odkształcenie powierzchni uderzenia rakiety i samym tym mniejsza dynamika gry,
3. większa żywotność naciągu (trzeba go rzadziej wymieniać, ponieważ ma mniejszą tendencje do zrywania się). Wynika to z faktu, że "gęsty" naciąg nie może poruszać się w miarę swobodnie
4. mniejsza "rotacyjność"
5. mniejszy "sweet spot" - pole czystego trafienia

Bardzo istotny czynnik decydujący o wyborze odpowiedniej rakiety. Waga "dorosłej" rakiety może wahać się w przedziale pomiędzy dwieście kilkadziesiąt a trzysta kilkadziesiąt gram.

Reasumując można przyjąć, że:

• Osoby początkujące - powinny szukać lżejszych rakiet o wadze w granicach 270-290 gram (mężczyźni), 250-270 gram (kobiety)
• Osoby średniozaawansowane - powinny zwracać uwagę na rakiety o wadze 280-300 gram
• Osoby zaawansowane - dobierają rakiety raczej przekraczające trzysta gram z opcją indywidualnego "doważania" ram rakiet poprzez zastosowanie ołowianych taśm przyczepianych do ramy